Natje en droogje
Natje en droogje
Koffie, een broodje, soep bij een vergadering, een drankje en een hapje bij een afscheidsreceptie of symposium. Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Dat komt natuurlijk vooral doordat het in het ziekenhuis zo goed is geregeld. Zelden beseffen we dat er een hele organisatie achter zit. Circa 35 collega’s hebben er een dagtaak aan alle medewerkers van hun natje en droogje te voorzien. Louis van Noordenburg (60) stuurt samen met zijn collega dat team aan. Een monoloog.
‘In het UMC Utrecht was het eerst overleggen en dan pas doen’
“Toen ik zestien jaar geleden overstapte van de horeca naar het UMC Utrecht heb ik best even moeten wennen. In het begin was ik vooral geïmponeerd door de omvang van de organisatie. Meer dan 12.000 medewerkers dat was ik niet gewend. Daarnaast moest ik wennen aan de werkwijze. Ik was gewend in de horeca gelijk te doen. En achteraf keken we dan wel of het goed was gegaan. In het UMC Utrecht was het eerst overleggen en dan pas doen. In de loop van de tijd is er gelukkig wel veel veranderd.
Als Teamleider restaurant en banqueting ben ik samen met het complete team verantwoordelijk voor restaurant de Brink, de Kroonluchter en de Toverstaf in het WKZ, de vijf koffiecorners en de Pitstop, een echte Grab & Go locatie gesitueerd vlak bij de fietsenstalling. Als de mensen binnenkomen kunnen ze een lekkere koffie meenemen of bijvoorbeeld een broodje. En natuurlijk verzorgen we alle banqueting-activiteiten. Daarbij kan je denken aan symposia en partijen, vergaderingen, lunches, bezorging in het ziekenhuis en evenementen. Voor corona was er iedere week wel een evenement waarvoor we in actie moesten komen. Door de coronapandemie zijn veel van onze werkzaamheden stil komen te liggen. Evenementen zijn er bijna niet meer. Begin januari hebben we nog wel de live-uitzending van de ‘Avond van de vaccinatie’ gehad. De NOS is twee dagen bezig geweest alles op te bouwen, en wij hebben toen voor de catering gezorgd.
‘Hoewel corona veel van onze activiteiten heeft stilgelegd, is er ook nog wat bijgekomen’
Hoewel corona veel van onze activiteiten heeft stilgelegd, is er ook nog wat bijgekomen. Zo hebben we een aantal Grab & Go locaties gestart, zodat collega’s op verschillende plaatsen een gezonde lunch kunnen halen. Vooral in de eerste golf kregen we van bedrijven heel veel artikelen aangeboden voor de medewerkers. Onder andere Hello Fresh dozen, pakketten van Rituals, 100.000 bloemen, etc.. Dat moest natuurlijk verdeeld worden. Samen met de afdeling Marketing & Communicatie en de Vrienden van het UMC Utrecht hebben wij gezorgd voor een zo eerlijk mogelijke verdeling. We waren daar secuur in. We hielden bijvoorbeeld bij, bij welke uitgangen we iets hadden uitgedeeld. Hierdoor verkleinden we de kans dat iemand werd overgeslagen. Na de eerste golf nam die stroom cadeautjes wat af, maar ik merk nu dat het weer aantrekt, voor Pasen kregen we zakjes paaseitjes, smoothies en energierepen.
‘Blijven veranderen en uitdagingen opzoeken houdt ons werk ook leuk’
Een leuk facet van ons werk is, wat wij noemen ‘wensalarm’. We vervullen dan wensen van patiënten. Bijvoorbeeld als iemand terminaal is en nog een keer garnalen wil eten of een boek lezen. Wij verzorgen dan de garnalen. Een keer had een jongen van 18 jaar een hele zware operatie gehad. Hij wilde graag een keer samen met een bekende kok koken voor zijn moeder. Het wensalarm team heeft toen Alain Caron van het programma BinnensteBuiten benaderd. Hij kon niet zelf komen, maar heeft via een videoverbinding die jongen begeleid. Samen met een van onze koks heeft het menu toen gekookt voor zijn familie en vrienden. Er is toen in de keuken een mooie tafel ingedekt en daar konden ze eten.
Ook verzorgen wij de catering van het calamiteitenhospitaal. Dat is natuurlijk niet heel frequent ik schat gemiddeld, sinds ik hier werk, één keer per jaar. Wij verzorgen dan de catering voor het personeel, de familie van de slachtoffers en de pers. De een na laatste keer was met de tramaanslag in Utrecht op 18 maart 2019, maar we zijn bijvoorbeeld ook ingeschakeld na de vliegramp met het toestel van Turkisch Airlines 2009, en toen in 2014 tijdens een feestelijke rondrit in Waardenburg een kar omsloeg met het kampioenselftal van voetbalclub WNC.
Er wordt natuurlijk best veel weggegooid. Bij vergaderingen en lunches blijft vaak wat over. Op jaarbasis is dat best veel. Ik merk dat mensen steeds bewuster worden dat weggooien voedselverspilling is. Wij hebben er niets meer aan, want als artikelen twee uur buiten de koeling zijn geweest, mogen ze niet meer gebruikt worden. Verminderen van afval en gezonde voeding aanbieden zijn een vast onderdeel van onze dagelijkse bedrijfsvoering. Blijven veranderen en uitdagingen opzoeken houdt ons werk ook leuk.
Er is veel veranderd de laatste jaren. Banqueting hebben we geprofessionaliseerd. Maar ook de koffiecorners. Ik weet nog dat er in 2011 een tentoonstelling van World Press foto in het gebouw was. De bezoekers konden niets krijgen. Ik heb toen een geïmproviseerde koffiecorner neergezet. Dat was zo’n succes dat men vond dat er meer moesten komen. Nu hebben we er vijf. Mensen kunnen nu kiezen, gratis koffie uit een automaat of lekkere koffie voor een klein bedrag.
‘Gelukkig weet ik inmiddels wat alle afkortingen betekenen’
Waar ik ook heel erg aan moest wennen in het begin waren al die afkortingen die ze hier gebruiken. Het heeft mij nog wel een taart opgeleverd. De toenmalige manager van het facilitair bedrijf beloofde een lijst voor mij te maken met alle afkortingen. Ik zou een taart krijgen als hij dat niet zou doen. Na een jaar heb ik die taart gekregen, maar geen lijstje. Gelukkig weet ik inmiddels wat alle afkortingen betekenen. Ik werk met veel plezier in het UMC Utrecht. Ik zeg wel altijd, naast het werk is er ook nog een leven buiten het UMC Utrecht. Die combinatie maakt het leuk.”